Het is al enkele maanden geleden dat ik op de TV naar een debat keek over het thema ‘klimaat en duurzaamheid’. Met een aantal gasten werd het gesprek aangegaan over de vraag of de toestand van ons klimaat vraagt om verandering van onze levensstijl. Een aantal conclusies die werden getrokken: laten we het vooral van innovatieve technologie verwachten, laten China en India eerst maar eens hun CO2-uitstoot aanpakken, en laten wij vooral onze auto blijven gebruiken en blijven consumeren, want wat wij kunnen doen is maar een druppel op de gloeiende plaat. De echte verandering moet via politiek en producenten komen. Tja, ik heb daar zo mijn twijfels bij.
Het regent waarschuwingen van wetenschappers over het klimaat, en moet er echt een knop om. Niet alleen op internationaal niveau, maar bij elke burger. Er zijn genoeg mogelijkheden om iets te doen, ook al vind je het zelf een druppel op de gloeiende plaat. Eén zo’n fantastische mogelijkheid is het meedoen aan het project 100-100-100. 100 gezinnen gaan 100 dagen 100% afvalvrij leven. In een volgende blog zal ik opschrijven hoe wij dat ervaren.
Deze blog schrijf ik ook als theoloog. En laat er nu ook in de theologie over de klimaatcrisis zijn nagedacht. Bijvoorbeeld door de Duitse theoloog Jürgen Moltmann, die ooit schreef dat de ecologische crisis de belangrijkste bedreiging is voor de mensheid. Nog veel belangrijker dan alle crises van economie, terrorisme, wapenwedloop, en wat al niet meer.
Een ander theologisch begrip is het woord ‘bekering’. Dat oude woord betekent drie dingen. Allereerst inkeren: jezelf onderzoeken. Moeten anderen, moet de schepping nu slachtoffer worden van mijn leefstijl? Waar kan ik mijn leefstijl aanpassen? En echt, dat kan al op heel eenvoudige manier. Ten tweede: omkeren. Je gedrag daadwerkelijk veranderen. Je ecologische voetafdruk verminderen. En als laatste: toekeren. Jezelf toekeren naar God, de ander, en de schepping: het goede leven bevorderen. Rentmeester zijn van de schepping, in plaats van uitbuiter. Dat mag dan misschien een druppel op de gloeiende plaat zijn, maar het is wel ver-antwoord-elijk gedrag: antwoord gevend op de opdracht om voor deze bijzondere wereld te zorgen.
Elke verandering in deze wereld begint uiteindelijk bij mensen die zich geroepen voelen om het goede te doen. Die opstaan tegen de gangbare orde, en het anders gaan doen. Die niet wachten op producenten of politiek, maar zelf afvalvrij boodschappen gaan doen. Die hun afval netjes scheiden. Die proberen om de hoeveelheid plastic te verminderen. Die doen wat ze kunnen. Wil je daar ook mee beginnen? Volg dan de dagelijkse tips van de ChristenUnie Gouda, en breng ze in praktijk.
Waar zijn de gewone helden van deze tijd die het lef hebben om hun leefstijl te veranderen en een voorbeeld willen zijn? Ik hoop dat jij zo iemand wilt worden! Vele druppels op de gloeiende plaat zorgen uiteindelijk voor afkoeling.
Veel succes
Steven Kafoe
(CRM manager & theoloog)